مرغ دریایی

نشستی تو چشمام،مث خواب،که با پر پر ِ پلکای خمارم،آروم آروم و سنگین،تکون بخوری و کسی نفهمه آخرش من میبرم،یا تو و خوابم میبره.نشستی تو چشمام،مث مرغای دریایی که تو ساحل،که آروم و قرار ندارن،منتظرن یه موج بیاد،تا زیر پاهاشون،اگه بیشتر که بپرن و اگه کمتر،با خیال راحت،لم بدن و لذت ببرن.موج ِ چشمام اذیتت نمیکنه پرنده جآن؟نکنه بپری...

سخت ترین حس دنیا!

قبلتر ها درباره سندرم ِ "دوست نداشته شدن!" جایی نوشته بودم.که ما گاهی فکر میکنیم حتا یک نفر در این دنیا وجود ندارد که دوستمان داشته باشد و در حقیقت ،در تمام لحظاتی که این حس همراه ماست،تنها یک نفر است که دوستمان ندارد و آن،خود ِ ما هستیم.عمیقا معتقدم که احساساتی مثل دوست داشتن و دوست داشته شدن از جایی در ذهن خودمان نشئت میگیرد و به محیط ِ بیرونمان انتقال پیدا میکند...و دوست داشته شدن،سخت ترین حس ِ دنیاست!

+ناتمام مانده،نویسنده در حال مطالعه روی احساساتش است!